mei en juni update (vakantie NL)

Beste mensen,

Ik heb weer even tijd kunnen vinden voor het schrijven van een update. Ik heb drukke weken achter de rug. Wat kan ik zeggen over de maand mei? Weinig eigenlijk want ik kan me weinig meer herinneren. Veel gewerkt ook tijdens de feestdagen om overuren te kunnen sparen en zo mijn lang gewenste reis naar Nederland te kunnen maken. 7 juni was het dan eindelijk zover.
De week ervoor leek overigens wel voorbij te kruipen. Maar goed zaterdag 7 juni wordt ik ’s avonds door mijn lieve zus Liesbeth naar het vliegveld O.R. Tambo gebracht waar ik al spoedig in een boeing 747 van British airways opgepropt zit op een stoeltje aan het raampje klaar voor een reis van 11 uur naar Londen, Heathrow. Vanuit het vliegtuig stuur ik nog snel even een smsje naar moeders lief in het verre Holland met de mededeling dat ik ergens een weekendje in de bush zit. Moeder (en vader ook) mocht namelijk absoluut niet weten dat ik er aan kwam. Dat moest een grote verrassing blijven.
Maar goed, na een lange nacht en een stressvolle overstap op Heathrow kom ik aan het begin van de zondagmiddag aan op Schiphol. Al bij de bagageband erger ik me enorm aan de lompe Hollanders om me heen waarvan de meesten uit Ibiza bleken terug te komen.
Het moment dat ik het poortje doorging ging mijn hart toch wel wat harder kloppen maar eenmaal er doorheen stonden er 3 lieve mensen mij op te wachten. Buurvrouw Mincka en haar man Markus en mijn goede vriend Tim, allen ook in het complot. Er werd nog even snel een taart gehaald en spoedig sta ik met een taart onder mn arm (en een opblaasbare helium koe-ballon) voor de deur van Talmastraat 38. Mijn hart staat stil als ik met een trillende wijsvinger op de deurbel druk en ik voetstappen hoor naderen. Al maandenlang had ik een beeld in mijn gedachte van een emotionele moeder die de deur open zou doen maar op het moment opent vader de deur met een verbijsterd gezicht. Ik word volledig platgedrukt.
Moeder staat even later in de deuropening naar de huiskamer en staat er met zo’n blik van ach ik wist wel dat die jongen zou komen. Moeders lijken daar een zintuig voor te hebben.
Het uiteindelijk hoofddoel van mijn bezoek was mijn moeder d’r 60ste verjaardag. Haar verjaardag was enkele dagen later. Al vrij spoedig valt de eerste verrassing weg en zitten we heerlijk met z’n allen buiten in de achtertuin genietend van een zomerdag.
In de 3 weken die ik in Nederland ben geweest heb ik de doelen die ik mezelf had gesteld gehaald. Zo wilde ik graag aanwezig zijn op de 60ste verjaardag van mijn moeder en wilde enkele heel belangrijke mensen in mijn leven weer zien en tijd mee doorbrengen.
Daarnaast moest er nog een belastingsaangifte worden ingevuld en een hok vol met spullen worden leeggehaald. Het is mij allemaal gelukt.
Wat kan ik zeggen over mijn tijd in Nederland? Het is een geweldige tijd geweest. Ik kwam precies in de tijd dat Nederland op het EK voetbal speelde en kon genieten van heerlijk lange zomeravonden (In Zuid Afrika is het op het moment hartje winter en om 5 uur ’s middags al donker). Ik heb zo onvoorstelbaar veel gedaan. Er is geen dag voorbij gegaan dat ik geen afspraak had of iets gedaan heb. Meestal sliep ik bij mn ouders maar ook regelmatig bij Tim op Uilenstede of mensen in Amsterdam geslapen. Mijn moeders verjaardag verliep redelijk rustig. Overdag bracht ik samen met mijn moeder thuis door en ’s avonds kwamen er nog wat mensen langs.

In het begin vond ik het erg vreemd om weer zo in mijn ouder omgeving te staan, maar al spoedig leek het alsof ik nooit weg geweest was en ging ik stiekem zelfs plannen maken voor van alles en nog wat voor aug. of sept. en pas later beseffend dat ik dan allang weer weg zou zijn. Verschillende keren ben ik op de tuin van mijn ouders geweest (ja op de tuin, eigenlijk is het in de tuin, maar door de jaren heen is dat zo’n begrip geworden dat ik “in” nog veel vreemder vind klinken). Mijn ouders hebben een volkstuintje met een huisje op het stukje land waar ik altijd heel graag kom.

Ja verder nog een festivalletje bezocht en mijn twee oudtantes in Hilversum.
Ook waren mijn oom en tante uit Limburg nog even in de buurt. Mijn Pakistaanse vrienden Shafiq, Aeysha en mijn vriendinnetje Sabisha (hun dochter) nog gezien. Ondertussen heeft er bij hun gezinsuitbreiding plaatsgevonden en is er een tweeling geboren.
Kortom een hele fijne tijd gehad. Na mijn vakantie in Nederland ben ik ook nog een dagje naar Londen geweest. Mijn vlucht liep toch over Londen dus heb ik besloten de vlucht van Nederland naar Londen een dag naar voren te schuiven. 1 nachtje in Londen geslapen bij mensen die ik nog uit Nederland kende en een middagje in de stad doorgebracht.

Nu ben ik weer terug in Zuid Afrika. Ik moet eerlijk bekennen dat ik in eerste instantie met veel tegenzin teruggekomen ben. Al op het moment dat ik door de paspoortcontrole moest besefte ik hoe anders de mentaliteit hier is, zo gemakkelijk, zo niet professioneel. In eerste instantie irriteerde het me mateloos maar nu kan ik er weer van genieten. In Nederland is alles zo overgeorganiseerd, hier kan alles maar. Men probeert mee te doen met de Westerse wereld maar nu besef ik hoe Zuid Afrika achterloopt en hoe anders de mentaliteit is. Maar maakt dat uit? Nee op zich niet. Waarom een Afrikaans land willen verwestersen.
Ja cultuur is een raar iets.
Ik ben nu op cursus gestuurd in het kader van mijn nieuwe functie als 2e lijns support medewerker. De cursus vindt plaats bij collega Jan thuis 30 km ten Oosten van Pretoria. Jan is al wat ouder (achter in de vijftig) en werkt van thuis uit. Hij woont zeer landelijk in een groot huis met een tuin van 1 bij 1,5 km. Overdag leert hij mij alle ins en outs op werkgebied maar na het werk ga ik vaak even een stukje wandelen. Zo kwam ik achterin het stuk land terecht bij een groep zwarte mensen die daar in kleine huisjes wonen en rond een vuurtje zaten. Ik kwam er bij zitten en waande mij werkelijk in Afrika. Zit ik daar bij een huisje op een oud olieblik rond een vuurtje met Afrikaanse mensen en rode aarde. Eigenlijk het eerste moment dat ik weer genoot van terug hier zijn. Vandaag weer even die kant op gewandeld en bleek er een complete apenkolonie in de bomen boven me rond te slingeren.
Toen ik terugliep naar het huis van Jan werd ik door de bosjes door de apen gevolgd.
Al die verschillende werelden die in dagen worden afgewisseld. In ieder geval geniet ik nog steeds van de dingen die ik doe en daar gaat het om. Dit is het leven dat ik heb verkozen.
Ik hoop dat alles daar goed gaat.

Groeten Hans