16 mei tm 6 juni

Het werd weer es tijd. Volgens mij was mn vorige verhaal alweer een week of 3 geleden.
Shanna vertrok dus op 16 mei. De week erna viel me wel ff zwaar. Moet je weer aan de bak.
Maar ja, na een beetje doorbijten kwam ik wel weer in het werkritme.
Maar goed, wat is er toen allemaal gebeurt? Moet ik ff goed nadenken, volgens mij niet zoveel bijzonders. Het weekend erna had ik niet zo’n zin om weg te gaan, lekker een beetje thuis gebleven. Kan het me niet meer zo goed herinneren.
Die maandag erna wilde ik wegrijden, druk op mn remote om het hek te openen, valt het hele hek eruit. Krijg gelijk een telefoontje van de huisbaas die nogal pissig bleek te zijn.
Innocent, onze tuinman zei het wel te kunnen maken maar daar had hij wel een lasapparaat voor nodig. Die kon hij wel even lenen van een vriend zei hij. Dus ik samen met hem en zn broer in mijn auto naar die vriend toe. Toen moest ik langzamer gaan rijden want hij moest daar ergens rondlopen zei Innocent. Hij schijnt daar elke avond zwalkend, dronken rond te hangen. Maar goed, dat apparaat bleek van de baas van een van die vrienden te zijn en wilden ze ongevraagd even uitlenen. Kwamen ze heel snel aanrennen en heel snel moest mn achterbak open, want er hing ook een camera. Heb maar gezegd dat ze dat apparaat weer weg mochten gaan brengen en ik dat niet in mijn auto hoefde.
Het weekend erna kwamen er 3 Italiaanse meisjes naar Joburg. Ik kende ze van de Gardenroute (bij Kaapstad) van toen ik daar met Shanna was. Ze zouden me een telefoontje geven als ze in Joburg gearriveerd waren. Op vrijdagavond ben ik ze op gaan halen en zijn we samen met mn huisgenoten naar een club gegaan, de Nightfever. Was erg gezellig.
Toen heb ik ze weer terug gebracht. 10 meter voor hun backpackerslodge wordt ik stil gezet door de politie. Die vroeg waar ik vandaan kwam en of ik gedronken had. Hij dreigde al me te laten blazen. Uiteindelijk mocht ik mn gegevens achterlaten en bleek het een standaardcontrole te zijn van alle auto’s die langskwamen. De dag erna, zaterdag, hadden we een braai in onze achtertuin. Overdag lekker liggen chillen, was superlekker weer. De braai was erg gezellig, we hadden gasten uit Pretoria en andere Joburgers. Toen liep het feestje een beetje ten einde om een uur of 1 en wilde iedereen uit in Melville (wijk in Joburg). Ik had niet zo’n zin, de vorige avond was het ook 5 uur, dus ging ik samen met Loraine, een van de Pretorianen, naar Pretoria omdat ik de volgende dag toch al bij een collega daar langs zou gaan. Daar geslapen, er waren toch bedden genoeg omdat alle inwoners van Duncanstreet al in Joburg overnachtten op matjes en luchtbedden. De volgende middag nog even wat gaan eten met die Loraine en over een Afrika marktje geslenterd. Toen ben ik naar mn collega gereden, Nomkhosi. Nomkhosi (een zwart meisje) is maar een jaartje ouder als ik, maar is al getrouwd en heeft een kind. Echt zo’n zwarte tante en iedereen op het werk noemt haar mummy. Toen ben ik samen met haar, dr man en de schoonmaakster/nanny Pretoria ingereden en de Union State Building bekeken. Is het regeringsgebouw waar de officiele gebeurtenissen plaatsvinden. Trouwens, officieel is het geen Pretoria meer maar Schwane.
Dat is de Zulu naam en de regering schijnt die naam teruggekocht te hebben voor een paar miljard Rand. Zo zijn er al verschillende steden hier. Je merkt wel veel van dat soort dingen hier. De zwarte bevolking is jarenlang onderdrukt en nu is het tij omgekeerd, maar wordt er soms een beetje doorgedraafd. Maar goed, de belangrijkste bezienswaardigheden van Schwane bekeken en toen bij Nomkhosi en haar man meegegeten. Kreeg uiteraard minimeel (maispap) het favoriete gerecht van de zwarte bevolking.
De week erop is er niet zoveel boeiends gebeurd. Vrijdag was er weer een month end drink op mn werk, maar ’s middags is ook nog wel de moeite waard om even te vertellen. Bij mn werk doen ze nogal veel aan liefdadigheidsprojecten. Dit keer stond het opknappen van een basisschool in township Alexandra op het programma. Wij met een bus naar de township en daar de hele dag staan schilderen. Alleen wist ik niet dat het ook daadwerkelijk de bedoeling was dat we daar zouden gaan werken dus kwam ik met mn nette broek aanzetten die ik daar maar binnenstebuiten aangetrokken heb.
Was een goede ervaring, heb nog een half uur met de plaatselijke jeugd, kinderen van die basisschool staan praten die het helemaal geweldig vonden dat ik uit Nederland kwam. Ik werd zelfs bij eentje uitgenodig om bij dr moeder thuis te komen eten. Helaas vertrok mn bus. Ook vind ik het toch niet zo heel fijn om alleen door zo’n township te lopen.
Een keer per maand is er een gigantische borrel buiten op het grasveld en kan je onbeperkt drinken en eten. Vrijdagavond was het weer zover. Dat mag je als Nederlander natuurlijk niet missen, gratis is altijd goed ;-) Ik heb ondertussen een groepje waar ik dan zo’n beetje mee omga, een stel zwarte kerels. Erg gezellig en er valt altijd te lachen. Dit keer zaten ze wel heel erg achter de vrouwen aan, telkens wijzen en praatjes aanknopen.
Maar goed, zaterdagmiddag naar Jiri, een jongen in Pretoria gereden. Vanaf daar zijn we daargereden naar Warmbath. Een plaatsje in Limpopo, the northern province. Dat is de provincie van het Krugerpark enzo. Echt Afrika daar. Van dat hoge gras met af en toe een boompje. We vonden een leuk appartementje voor maar 90 Rand, ongeveer 10 euro de man per nacht, waarvoor we samen 4 kamers, een badkamer en keuken deelden. Niet verkeerd toch? Toen zijn we ’s avonds naar een plaatselijk cafeetje gegaan. Het lijkt wel alsof de tijd daar 30 jaar stil heeft gestaan. Een beschrijving van de plaatselijk Afrikanerman (blanke) van middelbare leeftijd: Oranjehaar lang haar tot op de schouders, grote dikke snor en een gigantische uilenbril. Hij draag een ontzettend kort sportbroekje dat net voorbij zn liezen komt en een groot rood T-shirt. Vrouwen mag je zelf bedenken. In het cafeetje kwamen we een groep van 5 Afrikaners tegen (blanken). Ze waren van onze leeftijd.
De volgende ochtend met Jiri een stuk gaan rijden door de omgeving. Jiri had een route uitgestippeld door de omgeving. Had hij in een boek gevonden. Halverwege bleek 100 km over een zandweggetje te gaan. Daar had ik toch niet zo heel veel zin in en mn autootje evenmin dus zijn we maar anders gereden. Onderweg de auto even stil gezet, ookal mag je 120 op die weg, komt toch geen hond langs. Wel kwam er een vrachtwagen langs. Er staken 2 koppies boven de laadbak uit wat giraffes bleken te zijn. Snel heb ik de motor gestart en heel snel de wagen achterna om een foto te maken die jullie ongetwijfeld nog te zien krijgen.
’s Middags gingen we naar Aventure park, een groot zwembad met warm bronwater. Heet niet voor niets Warmbad. Het water was lekker warm, alleen hadden we daar niet zo’n behoefte aan vanwege de hitte. Ja de decembermaand (is hier zuidelijk halfrond) valt hier nogal warm, behalve de nachten dan. We kwamen al vrij snel de Afrikaners uit het cafe tegen en hebben daar nog even een potje mee gehonkbald en daarna geluncht.
Toen zijn we weer teruggereden naar Pretoria waar ik Jiri gedropt heb en ik doorgereden.
Maandag was ik taxichauffeur en automonteur. ’s Ochtends mn huisgenootje naar de werk gebracht vanwege haar kapotte auto, ’s middags vroeg een collega of ik even mee naar de huis ging om haar band daar te verwisselen en daarna moest ik gelijk daar naar het vliegveld om weer een andere collega op te pikken.
Gister, dinsdag ben ik naar restaurant Scrooge geweest. Daar hebben ze een contest (wedstrijd) die als volgt luidt: eet een kilo biefstuk en drink een liter bier binnen een uur en je krijgt een tshirt. Moet zeggen dat een kilo vlees wel erg veel is. Normaal krijg je in een restaurant 200 gram, dus dit was 5 keer zoveel. Maar goed, toch opgekregen in 50 min.
Pff op het eind kwamen echt kotsneigingen opzetten. Ja dan voel je je wel echt een blanke. Dat je dat soort stomme spelletjes zit te spelen terwijl 5 km. Verderop de mensen omkomen van de honger. Maar ja kreeg al maanden te horen van mn huisgenoten dat ik het nog niet gedaan had dus moest er toch wel een keer aan geloven.
Dat was het wel weer zo’n beetje. Hoop dat ik jullie weer vermaakt heb.

Groeten Hans