Verhaal 7 3 april tm 20 april

Ik weet geeneens meer wanneer ik voor het laatst iets geschreven heb. Moet wel weer een hele tijd geleden zijn. Wat is er vorige week en de week ervoor allemaal gebeurd?
De week ervoor is er volgens mij niet veel gebeurd. Op Zaterdag (9april) naar Goldreefcity geweest. Goldreefcity was vroeger een goudmijn, maar tegenwoordig een pretpark. We waren er met z’n 6en en gingen met 2 auto’s. Wij waren er een uurtje eerder en gingen alvast in de splash. Met zn 3en in zo’n bootje en eerst door een soort riviertje, maar bleven telkens steken. Begon me al af te vragen of dat bootje het ging houden. Toen werden we omhoog getakeld en gingen we heel hard van een helling omlaag en aan het eind natuurlijk splash. Allemaal kleddernat!
Wel even goed bukken want anders werd je onthoofd.
Dat maakte niet uit, het zonnetje maakte ons zo weer droog. Toen gingen we in de achtbaan. Moet zeggen dat het wel een hele gave achtbaan was. Hoefde maar 3 min. te wachten (wel ff wat anders dan de efteling). Was zo’n achtbaan waarin je met je benen bungelt. We werden omhooggetakeld en toen naar beneden, gelijk over de kop, 3 schroeven, weer over de kop en toen nog een keer naar beneden. Echt gave achtbaan, je bleef constant in de climax.
Toen kwamen de andere 3 en gingen we hetzelfde nog een keer doen. De achtbaan sloeg ik even over want mn maag draaide zicht bijna om.
Daarna een beetje door het park gelopen en gedaan, nog in een andere achtbaan geweest. Een beetje aan het eind van de middag gingen we met zn allen in het reuzenrat, met zn 3en in een bakje, dus in totaal 2 bakjes. De andere 3 in het andere bakje gingen slingeren met het bakje en eentje ging erin staan. Toen we weer beneden kwamen moest de neger die het reuzenrat bestuurde er wel om lachen, maar toen kwam er een oude helemaal rood aangelopen man aanrennen die woedend was op de andere 3. Hij wilde ze het park uitzetten en vroeg van welk ras ze waren en of ze niet negers waren. Hij zei dat ze een schande waren voor het blanke ras.
Hij vroeg aan een andere jongen wat voor ras hij was die vervolgens antwoorde: I’m human. Goed antwoord! Wat een racist zeg!
Uiteindelijk hoefde we gelukkig toch niet het park uit, maar de 3 jongens waren toch een beetje op hun hoede voor de ouwe baas.
’S Avonds was een een easy braai, ik zeg easy omdat alles eigenlijk heel easy ging.
Er kwamen 2 Amerikaanse meisjes langs die we kennen, mijn auto en die van Bart werd op het gras gereden, achterklep open en de radio aan, stukjes vlees op de braai, een paar 6packs bier erbij en dat was het. En gelijk supergezellig. Daarna naar de Tiger Tiger geweest, de plaatselijk discotheek. Daar hebben we ons wel vermaakt onder het genot van wat biertjes en 2 champagneflessen (die we kregen van de DJ).
Zondag is er niet veel gebeurd, we zijn ’s avonds uit eten geweest bij een Italiaan. Volgens Maarten zou ie erg goed en goedkoop zijn maar ik vond het persoonlijk een beetje tegenvallen. Toen ik thuis kwam bleek een van de huisgenoten een ongeluk te hebben gehad in Lesotho. Een groepje van 4 waren daar namelijk een weekendje heen. Tijden het mountainbiken was Thijmen onderuit gegaan en ze arm opengeschuurd. Het gevolg een gigantische wond die in het ziekenhuis behandeld is. Ook lijdde hij nog even aan geheugenverlies, waarschijnlijk door de schok.
De week erop, begon voor mij een weekje audit (accoutancy). Ik had namelijk afgesproken dat ik ook een weekje bij de afdeling acountancy mee zou lopen om zo aan de stagevereisten van mijn opleiding te voldoen. Eigenlijk lijkt het in alles op accountancy in Nederland (zoals ik bij mijn vorige stage in Nederland heb ervaren).
Je gaat met een team van een man op 5 a 6 naar een klant toe, gaat daar de administratie helemaal napluizen en controleren. Dat is waar het in het kort op neer komt. Ik wist al dat dit niet mijn roeping was, maar helaas moest ik dit toch weer 2 weken doen. Afgelopen weekend ben ik weggeweest. Ik had namelijk geen zin om voor de 3e keer een weekend thuis te zitten. Dus heb ik de Nederlanders uit Pretoria opgebeld die ik tijdens een Krugerpark weekend ontmoet heb. Ik vroeg of ik een weekendje bij hun terrecht kon. Dat vonden ze prima, dus ben ik zaterdagochtend erheen gereden. Eerst ’s ochtends nog naar de Mc Donalds geweest met mn laptop en webcam en zitten webcammen met mn ouders en later met Shanna. Echt gaaf.
Toen naar Pretoria, ongeveer driekwartier rijden als je gelijk goed rijdt, maar voor mij was het anderhalf uur. Echt supermooi huis met zo’n gigantische palmboom in de voortuin die je altijd in Holywood of Beverlyhills ziet. De tuin was welliswaar niet zo heel groot, maar alle andere moderne gemakken waren aanwezig, zoals sateliet tv met 100 kanalen, waaronder een Nederlands-Belgische zender met o.a. selectie van publieke omroep, breedband internet via de sateliet (wat het helaas het hele weekend niet deed) en magnetron. Ook hoefden ze zelf geen bedden en meubels ed. aan te schaffen. De huur was er wel naar, 1800 Rand (225 euro).
Zaterdag kwam ik al laat in de middag aan, dus daar nog een beetje gebleven, Jan en Ferdi gingen koken en ’s avonds uit geweest. Eerst naar een 80’s party geweest, bleek gewoon een huisfeest te zijn, de inwoners waren voornamelijk Nederlanders. Daar ongeveer anderhalf uur gebleven en toen naar Hatsquare gelopen. Wel grappig dat je in Pretoria gewoon over straat kunt lopen. Ze hebben er ook stoepen naast de weg. Iets dat ik helemaal niet meer gewend was.
Hatsquare is het uitgaanscentrum voor studerend Pretoria. We gingen naar een tent, de dropzone. Een danstentje zoals je ze in Amsterdam ook hebt. Was gezellig.
Zondag werd ik om half 1 pas wakker, lag ook pas om half 6 in bed. De rest van de middag voornamelijk met Roelof (een van de inwoners) auto’s zitten fixen.
Eerst bij mijn auto de kabel vervangen, om de motorkap te kunnen openen. Ik weet niet of jullie dat al wisten, maar de knop om de motorkap te openen was afgebroken. Gelijk een nieuwe knop en kabel besteld. Na een uurtje of 2 hadden we de hele boel bevestigd en bleek het te werken. Het pinnetje bij de motorkap bewoog namelijk als ik aan de knop trok. De motorkap dus dichtgegooid, bleek de knop toch niet helemaal te werken. Het kabeltje was waarschijnlijk niet strak genoeg vastgedraaid aan het eind. Dat was even balen, kon mn motorkap helemaal niet meer openen en ik wist dat mn water (in NL koelvloeistof) kritisch laat stond. De volgende dag maar snel naar de garage. ’S Avonds weer naar huis gereden samen met 2 Pretoriaanse Nederlanders die graag bij ons wilden slapen omdat ze de hele week naar een congres in Johannesburg moesten. Ik met Lorianne in mijn auto met twee anderen in een kever uit ‘ 77 achter me aan. De kever bleek niet harder te gaan dan 110 km. dus ik moest me inhouden op de snelweg. Thuis aangekomen bleken er 3 mensen half dood te gaan. Ze waren in het weekend naar Sabi geweest (een rivier) en hadden vermoedelijk water binnen gekregen. Ze lagen aan een stuk door over te geven en eentje is die nacht zelfs in het ziekenhuis opgenomen en aan het infuus gelegd. De 3 Pretoriaanse Nederlanders sliepen bij mij op de kamer. Voor een van hen hadden we geen matje meer en die moest op 2 lekke luchtbedden, een slaapzakje op de grond. Die nacht sliepen er 18 mensen op de Middleroad 23 i.p.v. 12, waarvan 3 doodzieken die verspreid door het huis op kussens, matjes of banken lagen over te geven. Was een bizarre nacht.
Maandag begon Gijs, die nog steeds in zn bed ligt. De vriend van Jacqueline (een van mn huisgenoten) zou dinsdagavond aankomen. Ze had zich hier helemaal op ingesteld. Maandagavond belde hij ineens en zei dat ie er over een half uurtje zou zijn. Hij had dus de hele tijd volgehouden dinsdag te komen i.p.v. maandag. Jacqueline was helemaal in de wolken. De Pretorianen belden me om te zeggen dat ze de komende nacht bij de universiteit in tenten konden blijven slapen. Toch kreeg ik loges, Anita en Jessica (de kamergenoten van Jacqueline). Zij kwamen bij mij op de kamer, op de matjes van de Pretorianen, om Jacqueline en haar vriend wat privacy te gunnen.
Dinsdag wilde mijn auto helemaal niet meer starten, hij maakte erg rare geluiden en het geluid van starten werd steeds zwakker en zwakker. Uiteindelijk kwam er rook uit de ruimte bij het stuur (waar alle draden lopen). Ik hem uiteindelijk toch nog starten en ben achter een collega aan naar een monteur gereden. Het bleek 35 km rijden te zijn. Daar aangekomen keek Nick, de monteur onder de motorkap en zei dat de kabel naar de accu niet goed bevestigd was. Hij draaide de boel even goed aan en alles werkte weer perfect. Auto weer gerepareerd en het koste me nog geen cent.
’s Avonds kwamen de Nederlanders uit Pretoria weer terug en hebben vanacht weer bij mij op de kamer geslapen. Dit keer geen lekke luchtbedden, maar kussens uit de bank achter elkaar gelegd.
Dat was het weer, heb het erg druk gehad zoals je lezen kunt en daarom dus nu pas in staat die mailtje te versturen. Over 6 daagjes arriveert Shanna in het land. Wanneer het volgende maitje komt is dus moeilijk te zeggen. Het plan is dat we van de 3 weken dat ze komt ongeveer 2 weken op reis zijn. Eerst gaan we naar de Victoria watervallen. We vliegen op Zambia en verblijven in Zimbabwe. De watervallen liggen namelijk op een 4 landenpunt van Zambia, Zimbabwe, Namibie en Botswana.
Het schijnt 1 van de 7 wereldwonderen te zijn, dus ik vond het wel de moeite waard erheen te vliegen. Daarna blijven we 2 dagen in Johannesburg en vliegen we vervolgens naar Kaapstad, vanuit Kaapstad rijden we met een huurauto naar Port Elisabeth vanwaar we weer terugvliegen naar Johannesburg.
Dat was het dan weer.

Groetjes Hans