1 mrt - 8 mrt

Week 2: 1 maart – 8 maart

Ja daar is ie weer hoor, mijn wekelijkse mail. Het kan zijn dat je helemaal geen zin hebt om dit allemaal te moeten lezen, voel je niet verplicht.
Maar goed waar was ik gebleven, op maandagmiddag dat ik net als nu zo’n verhaal zat te typen tijdens een zware onweerstorm. Dinsdag weer gaan werken. Eigenlijk valt er niet zoveel over het werk te melden. Ik zit daar de hele dag achter mn laptop te internetten, moet veel informatie opzoeken en verwerken in een rapport.
Dus dinsdag en woensdag ging dat een beetje zo door. Woensdagavond lekker buiten gegeten met zn allen. ’s Avonds begon ik toch wel weer erg veel last te krijgen van mn nek, dus besloot ik toch nog maar even voor de zekerheid langs de kliniek te gaan.
Ik daar met Anita heen geweest en het eerste wat ze deden was röntgenfoto’s maken. Kwam er zo’n Afrikaans zustertje aan en moest ik in allemaal rare posities gaan zitten voor een apparaat. Voor de laatste foto moest ik met mn mond wijd open zitten.
Maar goed, moest ik gelijk ook gaan betalen, leek wel een winkel. Mn creditcard werkte zomaar ineens niet dus moest ik met de pinpas betalen. 5 min. Later moest ik met de foto’s naar de dokter die zei dat er niets gebroken was. Kortom nog maar weer een dosis pillen slikken en maar even aanzien. Kreeg ook nog zo’n achterlijke nekband zodat ik er meteen heel erg zielig uitzag. Donderdag moest ik maar thuisblijven van de dokter.
Donderdag dus heerlijk in het zonnetje gaan liggen, maar op een gegeven moment ga je je toch wel vervelen en je gehandicapt voelen. Vrijdag weer gaan werken. De meeste anderen gingen vrijdagmiddag al weg om te gaan hiken in de Drakensbergen, maar dat zag ik toch niet echt zitten, om 2 dagen lang 16 km per dag door de bergen te sjouwen met een zware tas op mn rug in de bloedhitte. Alleen ik en Anita bleven thuis.
Vrijdag voelde ik me al niet helemaal lekker op mn werk en ’s avonds bleek ik ineens hartstikke ziek te worden. De nacht van vrijdag op zaterdag was niet bepaald prettig te noemen. Vreselijk hoge koorts en echt alles aan mn lichaam deed pijn.
Zaterdagochtend bleek ik meer dan 39 graden koorts te hebben. Zaterdag dan maar weer in bed gebleven en een beetje gelezen. Wat later op de dag ging het alweer wat beter.
Zondag lekker mn stoeltje buiten gezet in de schaduw en weer een beetje zitten lezen.
’s Middags kwamen onze Bulgaarse buurmannen langs voor het zwembad. Ze wonen namelijk op hetzelfde terrein als ons en mogen gebruik maken van het zwembad. Ze komen regelmatig langs met hun zoontjes. Ik geloof dat de ene Bulgaar trouwens wel ergens anders woont. Ze komen niet gewoon lopend zoals je zou verwachten, maar komen aanscheuren in een superoude opel kadett uit het jaar nul en scheuren dan over het gras en zetten de auto in het gras 1 meter naast het zwembad. Maar goed, wel hele aardige mannen.
Die ene is sportarts en zag mn nekband en wilde er wel even naar kijken.
Hij zij dat mn wervels waarschijnlijk scheef stonden en nadat ik mn röntgenfoto’s had laten zien ging ie een beetje in mn spieren prikken. Toen moest ik op het gras gaan liggen en pakte hij mn nek tussen zn arm en begon heel hard te draaien. Het deed me denken aan films hoe ze iemands nek breken. Toen zei mn nek heel hard krak en toen deed ie het de andere kant op en zei mn nek 3 keer krak en toen stond ie weer recht. Daarna deed ie ook nog even mn rug, wervel voor wervel. Die rug zei wel 100 keer krak. Verder zondag niet veel meer gedaan.
’s Avonds kwamen de andere huisgenoten weer thuis die helemaal kapot waren en totaal verbrand.
’s Maandags weer gaan werken. Die nek voelde weer goed. ‘s Avonds kwam er een vriend van de Bulgaar langs met een auto die ik van hem kon overkopen. De auto bleek wel erg oud te zijn, een Honda Ballera uit ’86. Ook dinsdag is er niet veel bijzonders gebeurd. Op mn werk veel gekeken naar auto’s op een website en in de krant. Een aantal verkopers opgebeld, maar nog niets gekocht.
’s Avonds nog naar een mall geweest, groot winkelcentrum waar we wilden gaan bowlen met een groepje. Echt een supermooie mall, met een Las vegassfeer. Grote vijfer in het midden met fonteinen die alle mogelijke richtingen op spoten met gekleurde lichten erop. Overal terrasjes met mensen. Daarna naar een Ged geweest waar we voetbal zouden gaan kijken, maar daar had ik toch niet zo’n zin in had en maar met de auto van een paar anderen, een of andere bak uit de jaren ’70 naar huis gereden.