de eerste dagen 17-2 tm 22-2

Ja daar is ie dan, mn eerste officiele mailtje aan iedereen uit mn lijst.
Tja wat kan ik zeggen over zuid afrika? Een prachtig land met heel veel tegenstellingen.
Laat ik maar even bij het begin beginnen, het moment dat jullie daar allemaal stonden bij de douane, toch wel een van de moeilijkste momenten uit mn leven. Goed, jullie staan daar dus en ik loop langzaam weg. Een aantal van jullie kwamen nog even naast me staan bij de rij bij de douane. Paspoort laten controleren en dan mn tas door dat röntgending. En dan sta je daar. Helemaal alleen en voel je je totaal in paniek raken. Dan bedenk je je ineens dat je nog een mobieltje in je zak hebt en op nederlands grondgebied staat, dus meteen bellen! Naar shanna natuurlijk, tja en dan zoeken op al die gele bordjes naar de juiste gate.
Tenslotte is het wachten tot je je toestel in mag. Vervolgens nog iets van 40 min. in het toestel moeten wachten voordat ie op mocht stijgen. En dan op naar Zwitserland. Ik had een goed plekje bij het raampje dus zag wel het een en ander. Toen we bij Zwitserland vlogen verbaasde ik me erover dat er zoveel water was, maar dat bleek sneeuw te zijn, heel veel sneeuw. Na het overstappen in het volgende vliegtuig konden we wederom niet opstijgen, maar dit kwam omdat de vleugels bedolven waren onder een dikke laag sneeuw. Er kwam een karretje aanrijden met een lange slang bovenop die de sneeuw van de vleugels af ging spuiten.
Het tweede vliegtuig (van Zwitserland naar Zuid Afrika) was wel even wat luxer dan de vorige, hoewel het wel allemaal klein was. Toen stegen we op en begon de echte reis van zo’n 11 uur. In de hoofdsteun van je voorbuurman zit een tv-schermpje en met een afstandbediening naast je kun je een film uitzoeken, een tvshow, tekenfilm en ga zo maar door. Wel leuk, hoewel je dat na een tijdje ook wel weer gezien hebt. Al vrij snel kregen we te eten, een of ander kipgerechtje. Wel lekker. Ja en dan begint die lange nacht. Eerst geprobeerd een film te kijken, maar daar kon ik mn concentratie ook niet bij houden, dan weer een muziekje op, dan maar weer een stukje film en zo door. Dan geprobeerd te slapen, maar dat lukte niet erg, dus nam ik maar 2 van die slaappilletjes van mn moeder (valeriaanpillen). Op het pakje stond dat het een uur duurt voordat ze werken en ja klokslag een uur later wordt ik me toch moe en slaap ik. Na een uur wordt ik weer wakker en maar weer even film gekeken. Maar weer zo’n pil ingenomen en na een uur slaap ik weer, maar nu een half uur. Mijn conclusie is dus ook dat je op 1 pil een half uur slaapt. Maar goed, jullie zitten ook niet te wachten op een verhaal over mijn slaapproblemen in een vliegtuig. Goed, die nacht duurde dus heel erg lang en rond een uur of half 11 (Nederlandse tijd half 10) kwam ik dan eindelijk aan. Ik had ondertussen trouwens nog 2 andere jongens ontmoet die ook via dezelfde stichting naar Zuid Afrika gaan. Dus ik stap uit dat vliegtuig en loop via de slurf het vliegveld op. Moest mn paspoort laten controleren en mn bagage. Toen stonden we met zn drieën in een hal en moesten we proberen de mensen te vinden die ons zouden ophalen. Vervolgens bleken we weer gecontroleerd worden op paspoorten ofzo. (Een neger noem ik afrikaan omdat ik neger een oneerbiedig woord vind) Een afrikaan zette een stempel in mn paspoort nadat hij 20 keer mn paspoort had doorgebladerd en bekeken. Toen werden we gelijk door 30 afrikanen aangesproken die ons wel even wilde helpen en wilden wegbrengen, maar dat leek ons geen goed idee. We ontmoeten Albert van Oudheusden, ons contactpersoon. Hij vertelde ons het een en ander en ook 2 huisgenoten van mij stonden me op te wachten. We besloten met zn allen een broodje te gaan eten op het vliegveld. Ik bestelde een cheeseburger. Geloof me, dat was nog eens een cheeseburger.
Daarna naar mijn huis. Ik liep wel buiten maar in de schaduw met mn 2 truien en sjaal waarmee ik vanaf schiphol was vertrokken. Ik wilde uiteraard aan de verkeerde kant instappen in de auto, maar ja in zuid afrika zit het stuur rechts ;-)
Das was wel even wennen, links rijden. Gelukkig reed Rien (mn huisgenoot). Mn ogen deden gelijk pijn van het felle zonlicht. De thermometers gaven 34 graden aan. Geloof me dat is toch wel een beetje raar als je net uit de winter komt. Bij het huis aangekomen zaten er twee meisjes (ook huisgenoten) in bikini bij het zwembad. Mn spullen even binnen gezet en toen die trui uit. Na 5 min. in de zon hield ik het al niet meer uit, dus ging ik maar in de schaduw zitten. Gelijk mn korte broek aan natuurlijk. Die vrijdag ben ik gelijk met Wouter meegegaan om boodschappen te doen. Wouter had net een gloednieuwe auto gehuurd, een volkswagen golf uit 1982 waarbij de pook telkens uit de versnelling schoot en er af en toe rook uit het dashboard kwam. Deze gloednieuwe bak hadden ze gekregen nadat hun vorige auto het begeven had, een of andere bak uit 1976. Ja je gelooft het echt niet wat je hier af en toe op de weg ziet rijden. De meest nieuwe auto die we hier op het terrein hebben staan komt uit 1988.
Maar goed, boodschapjes gedaan bij zo’n supermooi winkelcentrum.
Vervolgens met Jessica weer weggeweest om een simkaart voor mij te kopen voor mijn mobiel zodat ik een eigen zuid afrikaans nummer heb. Trouwens als iemand me ooit zou willen bellen, mijn nummer is: 0031-72-5430252
Als je vanaf je Nederlandse vaste telefoon eerst 0900-1445 belt (voor 25 cpm) en dan vervolgens mijn zuid afrikaanse nummer, dan kun je me dus voor 25 cpm bellen. Smsen kan natuurlijk ook! Vrijdagavond met shanna en mn ouders gebeld. Moet zeggen dat ik me die avond wel even heel erg klote voelde. Ik was echt helemaal doodop. Had in het vliegtuig dus anderhalf uur geslapen en de nacht ervoor ook maar 3 uur. Maar goed, ben dus om half 8 gaan slapen terwijl al mn huisgenoten gingen barbequen. Pas om 11 uur de volgende ochtend werd ik weer wakker. De meeste huisgenoten waren weg, naar suncity (een soort van las vegas) en een wildpark en een ander gedeelte naar Durban aan de indische oceaan.
Alleen ik Jessica en Edwin waren nog thuis. Edwin en Jessica zaten al een half jaar in het huis. Smiddags zijn we met zn drieën een hapje gaan eten in een tentje genaamd Europa.
Ik reed erheen. Ik had zoiets van ik heb goed geslapen en het moet er toch ooit eens van komen. Nou dat was wel ff wennen dat links rijden, maar het ging wel allemaal goed. Het links rijden ging al vrij snel goed (na een half uurtje) maar ik bleef wel de tick houden om veel te veel naar links te hangen op mijn baan. Het was echt heel gezellig met Jessica en Edwin en ik voelde me helemaal weer goed. S’avonds ben ik met Jessica meegeweest naar de verjaardag van een zuid afrikaanse (blanke) collega van haar. Nou dat was nog eens een verjaardag, zoals je dat altijd in Amerikaanse films ziet. Met zn allen buiten in een tuin van 2 voetbalvelden met een gigantisch zwembad. We gingen met zn allen barbequen, allemaal hele aardige mensen van mijn leeftijd. Veel mee gepraat en ontzettend veel lol. Toen begon het te regenen, maar niet zoals we in Nederland gewend zijn, maar een gigantische tropische stortbui zoals we in NL wel eens hebben midden in de zomer als het heel heet is.
Rond een uur of 10 ging de bar open binnen en bleken die mensen een enorme bar te hebben en tot mijn verbazing ook nog een jacuzzi (bubbelbad) binnen. Dus wij met zn allen in het bubbelbad.
Ik mocht blijven slapen, dus tegen een uur of 1 gingen Jessica en ik slapen.
De volgende ochtend stond er een heerlijk ontbijt voor ons klaar met toast en eitjes en ga zo maar door. De ouders van het jarige meisje waren hartstikke aardig en ongelooflijk gastvrij. Het bed waar ik in geslapen had bleek van het broertje van de collega te zijn die voor mij op een matje was gaan slapen. Smiddags die mensen hartelijk bedankt.
Weer ben ik naar huis gereden. Was wel een klein uurtje rijden. Het huis van die mensen lag buiten Johannesburg richting Pretoria (de hoofdstad).
Thuis gekomen lekker bij het zwembad gezeten en alle anderen kwamen ook al weer terug.
Het zonnetje kwam door en het was alweer 35 graden. Heerlijk!
Voor de rest niet zoveel gedaan. Savonds uit eten geweest bij een Italiaan. Toch wel grappig een Italiaan die alleen maar door Afrikanen wordt gerunt.
S’maandags mn eerste werkdag bij Deloitte. Ik kon met Gijs meerijden in zijn Opel Kadett uit 1988. Hij werkt namelijk vlakbij mijn bedrijf. Hij heeft die Kadett voor 16.000 Rand (1300 euro) gekocht en ik zit er nog steeds over te denken de auto met hem te splitten. Ik wil gewoon heel graag heel snel een auto want zonder auto ben je helemaal nergens in Zuid afrika. Op het kennis gemaakt met alle mensen en een uitgebreide uitleg gehad van wat ik moet gaan doen. Wat ik zo leuk vind aan de Afrikanen is hoe joviaal ze kunnen zijn. Zo had ik een heel gesprek met de koffiejuffrouw en toen ik me wilde voorstellen en een had wilde geven, maakte ze een vuist om me een vijf te geven. Wie bedenkt nou zoiets? Een klein dik koffiejuffrouwtje die je een vijf wil geven! De portier bij de ingang van onze associale blanke woonwijk doet ook zo, altijd lachen als we langsrijden, en zn duimen omhoog en wij luid toeteren. Mn andere collega’s (de afrikanen) gaven me ook allemaal een vijf. Net de meerkamp ;-)
Smiddags een e-learning gedaan. Een soort van examentje op de computer.
Dan wordt getest of je iets hebt opgestoken van wat je eerst hebt gelezen. Ik werd veel geholpen door Craig. Een hele aardige Aziatische jongen. Ik werk in een team met mensen met een technische achtergrond. Wat ik doe is een technologie bekijken die de zuid afrikaanse regering op wil starten of het bedrijfleven en adviseren of het winstgevend zal worden of hoe het het best kan etc. Veel vrijheid en verantwoordelijkheid, maar klonk wel heel interessant.
Dinsdag de tweede dag, had ik sochtends een vergadering met de hele groep technische mensen. Echt een ontzettend leuke groep en ik was de enige blanke. Voor de rest een aantal Afrikanen en ook veel Indiërs. Smiddags kon ik niet zoveel doen want mijn stagebegeleidster was weg. Dus ging ik maar wat zaken regelen, zoals een accescard, een kaart waarmee ik het bedrijf in kan en een pincode om op mijn telefoon in te loggen. Die pincode voor de telefoon ging niet helemaal goed. Ik bleek eerst een nummer te moeten bellen. Toen kreeg ik een Afrikaan aan de telefoon die me allemaal vragen stelde zoals mijn extension number en werkgroepnummer etc. Toen gaf ik hem mijn mobiele nummer want hij wilde terug bellen.
Hij belde wel 4 keer terug en telkens begreep ik hem absoluut niet. Aan het eind ging hij ineens vragen hoe ik de service vond en kwam er een hele enquête achteraan. Uiteindelijk kwam het allemaal goed! Toen ontmoette ik een collega uit een andere divisie die bij mij om de hoek bleek te wonen. Hij wilde me wel ff thuisbrengen. Ik nodigde hem uit voor een biertje en hij vond het allemaal geweldig hoe wij woonden. Hij was Duitser en vond het geweldig om Duits met me te praten net als een Oostenrijker. Hij had in zn jeugd overal gewoond. Eerst in Uruquay, toen Pakistan, toen duistland en toen Zuid Afrika. Hij vertelde over waar je het beste heen kunt en waar niet. Savonds had Rien heerlijk gekookt en heb ik nog even een duik genomen in ons zwembad. Heerlijk even lekker alleen zwemmen s’avonds in het donker buiten. Dat was het want daarna begon ik met het typen van dit mailtje. Ik hoop dat jullie het leuk vonden en ik ben benieuwd wie er tot aan het einde is gekomen.
Ik moet heel eerlijk zeggen dat als mensen mij dit soort mailtjes uit het buitenland sturen ik vaak ook geen zin heb om ze helemaal door te lezen.
Hoe dan ook, ik mis jullie helemaal niet!! Nee grapje.

Groetjes Hans vanuit Jo’burg (Johannesburg, Zuid Afrika)